อย่าท้อและจงเข้าใจความเป็นจริงของจิตที่ต้องใช้เวลา

Tagged:

อย่าท้อและจงเข้าใจความเป็นจริงของจิตที่ต้องใช้เวลา

จิตของมนุษย์นั้น บางแง่มุมมีความแปลก มีความซับซ้อนเกินความเข้าใจทั่วไปอยู่บ้าง แต่นั่นคือสิ่งที่มนุษย์มากมายพยายามทำความเข้าใจกันอยู่เสมอ การทำความเข้าใจความเป็นจริงของลักษณะของจิตมนุษย์นั้น จะช่วยให้ผู้ป่วยซึมเศร้ารักษาตัวเองได้อย่างมีความเข้าใจขึ้น และเพิ่มโอกาสในการรักษาที่มีผลดีขึ้น

จิตแพทย์-3

จิตของมนุษย์นั้น มีความละเอียดและมีความเร็ว สามารถเรียนรู้สิ่งต่างๆ ในหลายอย่างได้อย่างชนิดที่เจ้าของร่างกายยังไม่รู้ตัว หรือแม้แต่ไม่ได้ตั้งใจที่จะใช้สมองสั่งการซึมซับความรับรู้

ควรทราบว่า ทุกกิจวัตรประจำวัน ทุกสภาพแวดล้อมของตัวเรา และทุกประสบการณ์ชีวิตรวมถึงทุกสิ่งที่มากระทบ สัมผัสกับเรานั้น  จิตของเราจะมีกระบวนการซึมซับสะสมในหลายรายละเอียดอย่างชนิดที่ ตัวเรานั้นคาดไม่ถึงและไม่ทันรู้ตัว

รักษาจิตใจ2

บางครั้ง บางสถานการณ์ จิตก่อเกิดความรัก บางครั้ง จิตก่อเกิดความ รู้สึกยึดติดในรูปแบบวิถีความเคยชินต่างๆ บางครั้งซึมซับอยู่นานจนก่อเกิดโครงสร้างอารมณ์ ความรู้สึกและลักษณะนิสัย ขึ้นมาได้

จิตบางจิตของเรา นิสัยบางอย่างของเรา ถูก การซึมซับก่อร่างสร้างขึ้นมาทีละน้อย ด้วยรายละเอียดอณูที่เล็กเกินกว่าที่เราจะทันสังเกตุเห็น  และมันก็จะอาศัยวันเวลาในการสะสม กลายเป็นโครงสร้างทางจิตใจขึ้นมาได้

และบ่อยครั้งที่มนุษย์ต้องประสบปัญหา กับการที่จิตสร้างอารมณ์ นิสัย หรือความรู้สึกที่เจ้าตัวไม่พึงประสงค์ที่จะมี

บ่อยครั้งที่มนุษย์ ไม่อยากจะรู้สึกเครียด รู้สึกหวั่นไหว รู้สึกคิดมาก รู้สึกเศร้าเสียใจ ต่อการพบเจอภาวะใดๆ หรือต่อสิ่งใดๆ ที่มนุษย์ไม่ต้องการจะรู้สึกต่อสิ่งนั้นแบบนั้น

กว่าจะพบเจอและรู้ตัวว่าโครงสร้างทางจิตใจอารมณ์ความรู้สึก มันถูกสร้างขึ้นแล้วอย่างยึดติด ในตัวเรา ก็สายเกินไป เพราะมันกลายเป็นนิสัยและพฤติกรรมตอบสนองที่ ยากเปลี่ยนแปลง

มีผู้ป่วยโรคเครียดซึมเศร้า หรือผู้เจ็บป่วยทางใจ มากมายที่รู้สึกท้อ  เพราะไม่ว่าจะพยายามด้วยสารพัดวิธีอะไรก็ไม่อาจปรับเปลี่ยนจิตใจตัวเองได้ ในช่วงสั้นๆ ทำให้ยิ่งพาลท้อแท้ พ่ายแพ้ชีวิต

ขอให้รับรู้เถิดว่า จิตคนนั้น คือสิ่งที่แก้ไขและเปลี่ยนแปลงได้ แต่โปรดให้เวลากับมันบ้าง

Multiple MRI scans

ความรัก ความยึดติด ความผูกจิตผูกใจ ต่างๆที่มนุษย์นั้นสร้างและปรุงแต่งขึ้น ยิ่งสุขใจ ยิ่งชอบใจ หรือชอบพอกับอะไร ยิ่งมีวันเวลาที่ได้สัมผัสกับสิ่งนั้นมากเท่าไหร่ จิตมนุษย์ยิ่งยึดมั่นถือมั่น รุนแรงขึ้น

ตัวเราเสพความผูกติดเหล่านั้น มามากมายฝังแน่นตั้งเท่าไหร่ กี่วันกี่เดือนกี่ปี กี่ร้อยกีพันหมื่นนาที การจะละลายปล่อยวางสิ่งเหล่านั้นย่อมต้องใช้เวลา

จิตเราค่อยๆสะสมรายละเอียดอณูเล็กน้อยเหล่านั้นเท่าใด  ในยามจะชะล้างจิตใจมันก็ต้องค่อยๆสลายอณูเหล่านั้น ทีละเล็กละน้อยเช่นนั้น

รักษาจิตใจ3

อย่าไปเสียขวัญหรือตื่นตกใจว่าตัวเองจะรักษาใจตัวเองไม่หาย จงเชื่อมั่นในการตั้งใจ รักษาตัวเอง เชื่อมั่นในการก่อร่างสร้างจิตใหม่ความเป็นคนใหม่

การรักษาจิตใจนั้นต้องมีความเข้าใจในขีดจำกัดของร่างกาย แลใจเย็นพอที่จะรอคอยและไม่ท้อแท้ ไม่หยุดที่จะเติมการรักษาให้จิตใจไปเรื่อยๆในทุกวัน เพื่อเปิดให้จิตซึมซับรายละเอียดอณูใหม่ๆอยู่เสมอ

Leave a Comment

Your email address will never be published or shared and required fields are marked with an asterisk (*).