บำบัดด้วยวิถีแห่งเซ็น เซ็น เป็นชื่อของนิกายหนึ่งทางพุทธศาสนา หลักวิถีของเซ็น นั้นมีแนวทาง หลายแง่มุมที่ประชาชนทั่วไปสามารถนำมาปรับใช้กับชีวิตปัจจุบันได้แม้ว่า ท่านจะไม่ได้นับถือศาสนานี้นิกายนี้ก็ตาม อันที่จริงแล้วในหลายๆศาสนานั้นก็มีหลายๆคำสอนที่สอดคล้องไปในทางเดียวกัน อยู่ที่ผู้คนจะเลือกปรับใช้ สำหรับวิถีแห่งเซ็นนั้น ด้านที่เด่นชัดมากๆ นั่นก็คือการใช้หลักเรียนรู้สัจธรรมความเป็นจริง จนตระหนักได้ถึง ความไม่เที่ยง ความไม่จีรังยั่งยืน ความไม่มีตัวตนของทุกสรรพสิ่ง ความอุปโลกษณ์ ความยึดติดยึดมั่นถือมั่น ของสังคมมนุษย์ และรู้แจ้งถึงการรับสภาพของสัญชาติญาณที่ติดตัวมาของชีวิต ยอมรับธรรมชาติในขั้นพื้นฐาน ที่มนุษย์ยากที่จะสละได้ เช่นความหิว ความกระหาย การมองเห็นการสัมผัส ความมีตัวตนของธรรมชาติ ยอมรับที่จะอยู่ร่วมกับสิ่งเหล่านี้ แต่ก็ไม่เพิ่มความปรุงแต่งไปมากกว่านี้ เรียนรู้สัจธรรมจากนั้นก็ปล่อยวาง อยู่กับวิถีที่เรียบง่าย ไม่ทำสิ่งใดให้ยุ่งยาก มากความกว่าที่เป็นอยู่ เมื่อล้วนมองออกว่าสรรพสิ่งล้วนมิใช่มีตัวตน และเรื่องราวยุ่งยากมากความต่างๆนั้นเป็นสิ่งที่ ไปสร้างนิสัย…
การฝึกเจริญสติ อดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว อนาคตคือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง อดีตคือสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ แต่บรรเทาสิ่งที่ดีด้วยสิ่งในปัจจุบันได้ อนาคตคือสิ่งที่ไม่แน่นอน แต่ทำให้ดีขึ้นได้หาก เราให้ความตั้งใจในปัจจุบัน หากคุณต้องการที่จะทำชีวิตของคุณให้ดีที่สุด นั่นก็คือคุณจะต้องให้สมาธิมาอยู่ที่ปัจจุบัน การเห็นสิ่งต่างๆในปัจจุบันได้มากที่สุด นั่นก็คือการเปิดวิสัยทรรศ การมองเห็นองค์ประกอบต่างๆได้มากที่สุดอย่างมีสมาธิที่จะพัฒนาให้ดีขึ้น อีกทั้งการเจริญสติจะทำให้จิตของคุณเข้าสู่ภาวะรับรู้ สภาวะของโลกแห่งความเป็นจริงได้มากขึ้น ควบคุมจิตใจได้ดีขึ้น ปล่อยวางหรือผ่อนปรนความทุกข์ได้ การฝึกฝนเจริญสตินั้นสามารถฝึกฝนได้ในทุกเวลาและทุกอริยาบถ ซึ่งให้ประสิทธิภาพมากน้อยต่างกันไป เวลาที่คุณประกอบกิจวัตรประจำวัน ให้ตั้งจิตฝึกฝน เริ่มจากการสังเกตุ ถึงสิ่งต่างๆในปัจจุบัน ไม่ว่ารูปรสกลิ่นเสียง สิ่งที่ได้ยิน และสิ่งที่มองเห็น การฝึกในขั้นแรกเริ่มคืออาศัยการเตือนสติตัวเองด้วยการกล่าวถ้อยคำในจิตใจ เช่น คุณได้ยินเสียงนก คุณก็บอกตัวเองว่าเสียงนก คุณเห็นอะไรได้ยินอะไรบอกตัวเองไปเรื่อยๆ คุณกำลังยืนตรงหรือคุณกำลังงอเข่า…
การฝึกฝนจิตวิญญาณ จิตวิญญาณ ก็คือสิ่งที่เป็นความรู้สึกเป็นความคิดเป็นอุปนิสัย เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดร่าง ร่างหนึ่งที่มีอยู่ในกายที่มีเนื้อหนังหุ้มห่อกระดูกและอวัยวะทุกส่วนของร่างกาย จิตวิญญาณมิใช่เป็นเพียงอุปนิสัยเท่านั้น แต่จิตวิญญาณยังประกอบไปด้วย ประสาทการรับรู้ อารมณ์ ความรู้สึก และเซ้นส์ฯลฯ ที่ประกอบเป็นร่างภายในที่ควบคุมกายเนื้อหนัง ในสังคมเรามีจิตวิญญาณอยู่หลายชนิด เช่น จิตวิญญาณของนักสู้ จิตวิญญาณของนักกีฬา จิตวิญญาณของครู จิตวิญญาณของหมอ จิตวิญญาณของความเป็นพ่อเป็นแม่คน และอีกมากมายหลายชนิดฯลฯ มีนักกีฬามากมายที่ไม่สามารถเข้าถึงจิตวิญญาณของนักกีฬา มีครูที่ไม่เข้าถึงจิตวิญญาณของความเป็นครู เป็นหมอ เป็นพ่อเป็นแม่ฯลฯ จิตวิญญาณคือสภาพของตัวตนทางวิญญาณ ที่หล่อหลอมขึ้นจากการอบรมสั่งสอน หล่อหลอมขึ้นจากประสบการณ์ชีวิต หล่อหลอมจากอุปนิสัย หล่อหลอมขึ้นจากความรู้ หล่อหลอมจากสภาพแวดล้อมและวิถีชีวิต จิตวิญญาณสำคัญอย่างไร? จิตวิญญาณคือสิ่งสำคัญที่สามารถช่วยให้คุณยืนหยัดได้ในหลายสถานการณ์ เช่น หากคุณเป็นคนที่มีจิตวิญญาณของนักสู้ คุณจะไม่อ่อนแอคร่ำครวญร่ำร้องง่ายๆ…
การรู้ทันรหัสเริ่มแรกของความคิดที่จะชักนำสู่ความฟุ้งซ่าน เมื่อคุณได้ทำการรักษาจิตใจตัวเองได้ในระดับนึงแล้ว สิ่งที่เหลือที่คุณอาจยังจะต้องเผชิญต่อ นั่นก็คือภาวะฉุกคิด เผลอตัวและซึมเศร้าได้ในบางเวลา บางคนถูกเรื่องราวในอดีตคอยตามหลอกหลอน คอยตามทำร้ายจิตใจเป็นพักๆ แม้ว่าจะทำใจลืมได้ช่วงระยะเวลานึงแต่ก็ มักมีลักษณะของจิตใจย่ำแย่วนเวียนแวะมาเป็นพักๆ การสกัด รู้เท่าทันภาวะเริ่มแรกของจิตใจที่กำลังจะปรับเข้าสู่ความเป็นทุกข์ใจในลักษณะนี้นั้น ถือเป็นวิธีที่ผู้ใช้ต้องมีความชำนาญในระดับหนึ่ง ซึ่งไม่ยากเกินไปนัก ขอเพียงต้องมีความตั้งใจฝึกฝนตนเอง ก่อนอื่น เราต้องทำความเข้าใจถึงลักษณะ ของการเข้าสู่ภาวะของจิตใจที่เป็นทุกข์ก่อน ลักษณะของคนทั่วไปนั้นก่อนที่จะเริ่มกระบวนการย้อนคิด คิดถึงเรื่องกลุ้ม หรือคิดในสิ่งที่ทำร้ายจิตใจ มันจะมีการรวบรวมองค์ประกอบเล็กๆละเอียดๆ จากนั้นค่อยๆฟุ้งซ่านเพิ่มขึ้นก่อตัวมากขึ้น จนนำสู่ภาวะซึมเศร้า อย่างเช่นการได้ไปเห็นบางสิ่ง ที่สะกิดใจให้ฉุกคิดถึงความหลัง หรือการได้เห็นบางอย่างที่ สะท้อนถึงตัวเอง หรือการได้สัมผัสบรรยากาศบางอย่างที่นำสู่ความนึกถึง หรือแม้แต่บางครั้งสมองของคนเราก็นำความคิดมาให้ดื้อๆแบบไร้เหตุไร้ผลเลยก็มี ดังนั้น ทุกครั้งที่คุณเผลอทำให้ความรู้สึกนึกคิดในความหลังความเก่า…