เบื่ออาหาร เพราะความเครียด
อาการเบื่ออาหารเป็นผลข้างเคียง เป็นของคู่กันกับโรคซึมเศร้า อย่าว่าแต่คนที่ไม่มีอาการรุนแรงถึงขั้นโรคซึมเศร้า
แต่เป็นเพียงอาการเครียดกลุ้มหรือทุกช์ใจเศร้าใจทั่วไป ก็ยังมักจะกินอาหารไม่ลง
โดยภาวะกินไม่ลง หรือที่เรียกกันว่าเบื่ออาหารนี้เกิดขึ้นได้ทั้งจากสภาพจิตใจ ที่อยากกินอะไร และยังเกิดขึ้นได้กับระบบเคมีในร่างกายที่แปรปรวน ทำลายลดทอนยับยั้ง สารที่กระตุ้นให้เจริญอาหาร ยิ่งหากส่งผลเรื้อรังลงในระบบร่างกาย ยิ่งจะทำให้สถานการณ์แย่ลงมากขึ้น
เท่านั้นยังไม่พอ
ในขณะที่ร่างกายทานอาหารน้อยลง ปัญหาที่จะตามมาอีกนั่นก็คือ ภาวะขาดสารอาหาร ขาดวิตามิน ซึ่งจะยิ่ง
เป็นอาการที่ขยายโรคซึมเศร้าให้ยิ่งจิตหดหู่ดำดิ่งในความทุกข์มากยิ่งขึ้น
เมื่อร่างกายขาดสาหารและวิตามิน แน่นอนว่าระบบประสาท ระบบสารสื่อสมองย่อมที่จะเริ่มทำงานได้อย่างเสื่อมถอยบกพร่อง
ยิ่งผู้ที่เศร้าโศกเสียใจ ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ นั่นคือการที่ผู้นั้นกำลังเอาสมองสติปัญญาที่เสื่อมถอย ไปขบคิด
เปรียบเหมือนเอาคนอดนอน คนไม่กินข้าวกินปลา ไปทำงานสำคัญไปสร้างบ้านไปสอนหนังสือไปทำงานต่างๆใดๆย่อมไม่มีทางที่จะได้เนื้องานที่ดี กลับกันจะยิ่งสับสนทำเนื้องานเสียหายด้วยซ้ำ
และหากเป็นการขบคิดหาทางออกให้กับปัญหาของชีวิต แล้วเอาสภาพร่างกายแบบนี้มาคิด ยิ่งหาทางออกไม่ได้ยิ่งสับสนยิ่งทุกข์หนัก
ประสาทสมองยิ่งแปรปรวนจมดิ่ง ฟุ้งซ่านสะกดตัวเองให้จมอยุ่กับความทุกข์ ไร้สติที่จะเข้ามาแก้ไขปัญหา เกิดปัญญาให้กับตัวเอง
และมีแต่จะหยิบคว้าจับความคิดผิดๆ ความคิดที่ไร้วิจารณญาณควบคุม ความคิดในขณะที่ร่างกายตีบตันโง่เขลาขาดสติ และเป็นทาสอารมณ์
ดังนั้นขอให้ผู้ที่ประสบปัญหาซึมเศร้านั้นจงตระหนักให้ดีว่าร่างกายต้องมาก่อน ทำร่างกายให้พร้อมก่อนแล้วค่อยใช้ความคิดหาทางออกให้กับชีวิต แม้เบื่ออาหารแม้จะกินไม่ลง ก็ต้องฝืนกินให้ได้ แม้จะรู้สึกกลืนยากราวกับยาขท ก็ต้องใช้สติที่พอจะยังมีหลงเหลือบังคับให้ร่างกายกินให้ลงให้ได้ หรือแม้ว่ากำลังมัวแต่อาลัยถึงสิ่งที่สูญเสีย ก็ขอให้รู้ไว้เถิดว่าให้ร่างกายกิน ได้รับสารอาหาร
ร่างกายของเรายังมีหวังที่จะยืนหยัดทำสิ่งดีๆทดแทนสิ่งที่สูญเสียได้ หรือแม้แต่ คนที่กำลังจะถูกพรากจากสิ่งใดไปและกำลังหาทางดึงรั้งให้กลับคืน การกินอาหารเข้าสุ้ร่างกาย ก็ยังอาจมีสติปัญญาที่ดีและทำตัวให้มีคุณค่าขึ้น นำพาสิ่งที่กำลังสูญเสียนั้นกลับคืนมาก็ได้ หรือหากคุณกำลังเป็นผู้ที่พยายามกำลังทำใจ ทำอารมณ์ หรือกำลังต่อสู้กับภาวะหดหู่ซึมเศร้า
