จงฝึกรักความสุขและฝึกเกียจคร้านที่จะทุกข์
การฝึกรักความสุขและฝึกเกียจคร้านที่จะทุกข์นั้นก่อนอื่นต้องแยกให้ออกก่อนว่า มิใช่หมายถึงการเป็นคนเอาแต่รักสนุกเหลวไหล และเกียจคร้านไม่ยอมเผชิญกับงานหนักหรือภาระหน้าที่สำคัญใดที่ต้องเจอความทุกข์
การฝึกในที่นี้หมายถึงการฝึกรักที่จะมีความสุขในเวลาและกาละที่เหมาะสม มีสุขกับสิ่งที่งดงามสะอาดบริสุทธิ์ และมีค่า มิใช่มักมากในสิ่งสนุกในทางที่ทำลายคุณค่าของตนเอง
และจงเกียจคร้านที่จะทุกข์กับสิ่งที่ไม่ควรจะไปทุกข์
เชื่อได้ว่าหลายๆคนที่กำลังตกอยู่ใน โรคซึมเศร้า ทำความรู้สึกหลายประการหายไปนั้น ชีวิตของคุณน่าจะคงเคยสัมผัสมาแล้ว กับสภาพของจิตใจของตัวเองในอดีต ที่เคยเป็นคนรักสนุกรักอะไรง่ายๆสบายๆ และเกียจคร้านที่จะคิดเรื่องความเครียดความทุกข์ให้ยุ่งยาก
และในขณะที่วันนี้คุณหมองเศร้า ไม่สามารถที่จะจับอารมณ์แบบนั้นได้เลย หรือได้ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น ทำไปก็วนเวียนกลับมาซึมเศร้าใหม่
คุณยังคงไม่ใส่ใจสนใจที่จะจริงจังกับการบำบัดความรู้สึกกระตุ้นต่อมความรู้สึกของตัวเอง เท่าที่ควร
และคุณอาจจะแอบหวังลึกๆว่าสักวันอาการซึมเศร้ามันคงจะหายไปเอง และคุณจะกลับไปเป็นคนที่ร่าเริงปรกติได้เอง แม้ว่าคุณจะเฝ้ารอแล้วเฝ้ารอเล่าแต่มันก็ไม่ได้สักที
หากคุณคิดแบบนี้ล่ะก็ นับว่าอันตรายมาก ที่ว่าอันตรายก็คือ คนเรานั้นจะมีต่อมรับรสความสุข ซึ่งมันเป็นกระบวนการที่มหัศจรรย์มากๆของมนุษย์ ซึ่งมันสามารถรับรู้รหัสที่ละเอียดยิบปลีกย่อย และรวดเร็ว ได้เป็นรูปของอารมณ์ และมันจะประมวลผลกับปฏิกริยาจากสิ่งภายนอกที่เป็นเรื่องสุขใจสนุกสนานได้อย่าง อัตโนมัติ
แต่หากว่าคุณเอาแต่รอให้มันกลับมาเอง ยิ่งนานมันยิ่งเสื่อม ยิ่งเลือนและยิ่งไม่สมประกอบ ยิ่งตายด้าน
ควรทราบว่าเจ้าต่อมพวกนี้มนุษย์ใช้เวลาฝึกฝนมันบริหารมันคลุกคลีกับมัน มาเกือบทั้งชีวิตนับตั้งแต่วัยเด็ก มันก่อร่างสร้างตัวมาด้วยทีละเล็กทีละน้อยด้วยรายละเอียดที่เรียนรู้มากมาย
หากคุณปล่อยให้มันเสื่อมไปมันเป็นเรื่องที่อันตรายมากๆ กับชีวิตชีวาของคุณ
และนอกจากคุณอย่าปล่อยไว้และอย่าเอาแต่เศร้าซึม คุณยังต้องหมั่นเพียรในการบริหารกระตุ้นความรู้สึกของตัวเองให้ได้ จงตระหนักเอาไว้ว่า สิ่งเหล่านี้ต้องใช้เวลา อย่าไปเร่งรัดจนรู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง
จงหมั่นบริหารจับความรู้สึกให้ได้วันละนิดวันละหน่อย จดจำความรู้สึกกับเรื่องสนุกสุขใจต่างๆให้ได้
จงจำจดความรู้สึกที่รักเรื่องที่สุขและผ่อนคลาย จงจดจำความรู้สึกที่เคยเบื่อหน่าย เกียจคร้านที่จะเครียดที่จะทุกข์ให้ได้
จงหมั่นมองแบบอย่างของคนที่ มีหัวใจอันยิ่งใหญ่ ไม่ยี่หระกับความทุกข์ให้ได้
เนื้อหาข้อเขียนในบทความเขียนโดย setmem